De regio Helgeland in Noord-Noorwegen is nog relatief onbekend onder reizigers. Zeker wanneer je het vergelijkt met de populaire eilandengroep Lofoten. Zonde eigenlijk, want het is er prachtig én je kunt er uren wandelen zonder veel andere mensen tegen te komen. Een bestemming weg van de drukte.

Via Bodø en de Kystriksveien naar Helgeland

We vliegen naar Bodø, net iets boven de poolcirkel. De eerste nacht brengen we door in het centrum van dit stadje, op slechts een kwartiertje lopen (zonder jas!) vanaf het vliegveld. De volgende dag halen we onze huurauto op en rijden we zuidwaarts richting de kust van Helgeland. Onze reis is begonnen.

Al snel rijden we op weg 17, ook bekend als Kystriksveien. Je moet geen haast hebben, want de kans is groot dat je tussendoor wilt stoppen bij de talloze mooie uitzichten en rustplekken. Het is een weg om van te genieten. Er is weinig verkeer en toerend langs zee en bergen ga je vanzelf rustig rijden.

Tussenstops op veerboten en langs het water

We volgen de kustlijn, die uit een enorm aantal grotere en kleinere eilandjes bestaat. Een wezenlijk onderdeel van het reizen is daarom ook het wachten óp en het varen mét veerboten. Als je bij een ferry aankomt, ga je gewoon in de rij staan. De boten gaan soms niet zo vaak en het kan best druk zijn. Je moet er dus voor zorgen dat je er op tijd bent. Tot onze verbazing zijn de meeste overtochten trouwens gratis. Soms duurt het nog een uur voordat de ferry daadwerkelijk komt, waardoor we alle tijd hebben om uit de auto te stappen en lekker over het water te turen. Wat meteen opvalt is dat iedereen heel relaxed is; zal wel door het rustgevende landschap komen.

Wandelen in de natuur rondom Reipå

In de buurt van de kleine plaats Reipå maken we een wandeling. We kunnen kiezen voor een route langs het strand of om een van de toppen te bedwingen. We besluiten een combinatie te maken, waarbij de laatste optie beloond wordt met fantastische uitzichten over de kustlijn. Door de strakblauwe lucht en de zon lijkt het water helder blauwgroen. We zien kleine eilanden met hoge toppen tot ver aan de horizon liggen. Het is zo warm dat we, als we eenmaal beneden zijn, snel een duik in het zeewater nemen.

Na een volgende ferry-overtocht komen we aan in het verstilde Ågskardet. Weg 17 gaat door, maar ook hier nemen we de tijd om te wandelen, buiten te zitten en over het water staren. Tijdens het wandelen komen we niemand tegen. Helgeland is sowieso erg rustig in vergelijking met de bekende Lofoten die juist ten noorden van Bodø liggen.

Verkennen van de eilanden Dønna en Herøy

Een stukje lager, inmiddels zo’n 300 kilometer onder Bodø, komen we aan in de plaats Sandnessjøen. Daar nemen we de ferry naar het eiland Dønna. Ook hier is het heerlijk rustig en erg mooi. Het voelt niet toeristisch aan, terwijl er wél voorzieningen zijn zoals winkels, een benzinepomp en een leuk restaurantje. Vanuit Dønna rijden we naar het aangrenzende eiland Herøy. We moeten er op tijd zijn voor onze kajaktocht. Onderweg is het zó idyllisch en mooi dat ik nu me al bedenk dat we hier nog ’n keer voor langere tijd terug moeten komen.

Kajakken met uitzicht op de Zeven Zusters

De begeleide kajaktocht is fantastisch. We hebben prachtig weer dus het is heerlijk op het water. Vanuit de kajak hebben we mooi zicht op ‘de zeven zusters’, een reeks van zeven bergtoppen nét buiten Sandnessjøen. Je kunt daar prachtig wandelen. Wéér een reden om dit gebied nog eens vaker te bezoeken. Moe en voldaan rijden we ’s middags weer terug naar ons verblijf. Als we ’s avonds buiten aan het water zitten komen twee bruinvissen, de kleinste walvissen, voorbij zwemmen. Magisch!

Terug naar Bodø via de E6

We hebben nog ’n paar dagen om weer terug noordwaarts te rijden. Dat doen we deels via de E6, een snellere maar ook wat saaiere weg. Deze loopt door het binnenland; geen veerboten dus en dat schiet wél op. Via de plaats Mo i Rana rijden we terug richting Bodø.
Gelukkig hebben we nog een leuke laatste overnachtingsplek aan de kust. Nog één wandeling de berg op, van het uitzicht genieten. En nog één keer even lekker aan het water zitten voordat we de volgende ochtend weer naar de luchthaven van Bodø rijden.

Het kustgebied van Helgeland is nog relatief onontdekt en rustig. Landschappelijk is het er prachtig. Het is maar goed dat niet iedereen dit weet. Maar wij gaan nog een keer terug!